analizy tej teorii z punktu widzenia 'logiki <br>paradoksu'. Rozważania zawarte w tym rozdziale są rezultatem mojej własnej <br>próby weryfikacji tez Nishidy dotyczących 'logiki paradoksu' w odniesieniu <br>do problemu religijnej praktyki zen. Punktem wyjścia mojej analizy jest <br>następujące pytanie: Czy można znaleźć w polemikach dotyczących praktyki <br>zen wypowiedzi mistrzów broniące 'logiki paradoksu'? <br>Według mnie odpowiedź na to pytanie jest twierdząca. Zarówno <br>w polemicznych wypowiedziach mistrzów zen, jak i w różnych teoriach praktyki <br>zen wyraźnie obecna jest logika 'absolutnie sprzecznej samotożsamości'. <br>Celem analizy nie jest próba udowodnienia wyższości jednej formy <br>praktyki nad innymi, a jedynie ukazanie, że polemiki na temat praktyki zen <br>toczyły