logiki <br><page nr=84><br>sprzecznej tożsamości przeciwieństw jest nam obca, ponieważ widzimy tylko <br>różnice, a nie dostrzegamy tożsamości przeciwieństw. Z przeprowadzonej <br>analizy wynika, że w polemikach mistrzów zen na temat praktyki religijnej <br>wyraźnie występuje 'logika paradoksu'. <br><tit>2.3. RODZAJE PRAKTYKI ZEN</> <br>Interpretacja relacji 'jaźni jednostkowej' i 'jaźni oświeconej' ('buddy') <br>z punktu widzenia 'logiki paradoksu' prowadzi do wniosku, iż błędne są wszelkie <br>formy praktyki, mające na celu jakościową zmianę 'jaźni jednostkowej' (jej <br>oczyszczanie lub wyciszanie). Zgodnie z 'logiką paradoksu', jedyna zmiana, jaka <br>ma miejsce w akcie 'oświecenia', to zmiana perspektywy postrzegania rzeczywistości, czyli, inaczej mówiąc, przejście od dualizmu podmiotu i przedmiotu poznania do sprzecznej tożsamości