typu jest <br>arbitralna - dany mistrz na podstawie własnego doświadczenia 'oświecenia' <br>ocenia 'wersy komentujące' innego mistrza jako wyraz jego autentycznego lub <br>nieautentycznego 'oświecenia'. Z punktu widzenia tezy Nishidy jedynym <br>obiektywnym kryterium jest 'logika paradoksu', ale nie pomoże nam ona <br>w odpowiedzi na pytanie, który z mistrzów zen nie tylko stosował 'logikę <br>paradoksu', ale faktycznie postrzegał rzeczywistość jako 'absolutnie sprzeczną <br>samotożsamość'. <br>Język zen jest bliski poetyckiej wypowiedzi także z tego względu, iż <br>mistrzowie zen unikali dosłowności suchych definicji, ceniąc metafory <br>i symbole. Poetycka forma wypowiedzi pozwala na zachowanie wieloznaczności <br>treści. G. Victor Sogen Hori zwraca uwagę na to, iż można znaleźć <br>wiele poetyckich