paradoksu'. <br>Według Nishidy głównymi dowodami na poparcie tezy, iż 'logika <br>paradoksu' jest kluczem do rozumienia zen, są wypowiedzi mistrzów zen na <br>temat relacji 'jaźni jednostkowej' (sanskr. citta; chiń. xin; jap. shin) i 'stanu buddy' oraz teoria 'jaźni zwyczajnej' (chiń. pingchanxin; jap. byo joshin) tożsamej z 'oświeceniem'. <br>Rozważania na temat 'logiki paradoksu' w naukach mistrzów zen zacznę <br>od tych właśnie problemów, aby następnie dołączyć do argumentów Nishidy <br>własne wnioski wynikające z analizy polemik mistrzów zen na temat praktyki <br>religijnej. <br>&lt;tit&gt;2.1. 'LOGIKA PARADOKSU' W RELACJI 'JAŹNI <br>JEDNOSTKOWEJ' I 'JAŹNI OŚWIECONEJ'&lt;/&gt; <br>Pod wpływem Daisetsu Suzukiego Nishida uważał, że 'logikę paradoksu' <br>można znaleźć w