stała się ortodoksją zen w VII wieku, można <br>uzasadnić z punktu widzenia 'logiki paradoksu'. 'Oświecenie' jest nagłe <br>(niestopniowe) tylko wtedy, gdy nie można w nim wyróżnić żadnych <br>pośrednich faz, a więc wtedy, kiedy następuje zmiana perspektywy postrzegania <br>rzeczywistości, czyli przejście od punktu widzenia zdroworozsądkowej logiki <br>klasycznej do punktu widzenia 'logiki paradoksu'. 'Oświecenie stopniowe' jest <br>rezultatem 'praktyki stopniowej' prowadzącej do jakościowej zmiany 'jaźni <br>jednostkowej'. Polemiki dotyczące praktyki zen wykazują bowiem wyraźnie, <br>iż poszukiwano najskuteczniejszej metody, która nie prowadzi do transformacji <br>'jaźni jednostkowej', ale umożliwia zmianę perspektywy postrzegania rzeczywistości zgodną z 'logiką paradoksu'. <br>Prawda o tym, że "jedno jest wszystkim, a wszystko jest