sobie sami na nią pozwalamy (otoczenie postrzegamy wówczas na ogół raczej jako nieprzychylne). Huknięcie pięścią w stół zburzyłoby nasze przekonanie o nieskończonej łagodności i dobroci naszego charakteru (Ghandi prywatnie bywał niezłym cholerykiem). Cudza złość budzi strach, ale jest przyczyną lęku, gdy kojarzy się z dawnymi zdarzeniami, na przykład bite dziecko paraliżuje nawet podniesiony głos. Poza tym agresja rodzi się, kiedy cudza napastliwość burzy mity o naszej wspaniałości i doskonałości.<br>Nieco innym zjawiskiem, ale nie tak rzadkim, jest nienawiść, która staje się celem samym w sobie. Ogarnia nasze życie uczuciowe, uniemożliwia przeżywanie innych emocji, w konsekwencji rodzi dezintegrację i lęk, zwłaszcza, gdy