ludzi z opozycji, to na pewno co najmniej jeden był agentem SB. <br>Pamiętam dobrze tamte czasy. W wyniku strajków w Gdańsku i Szczecinie, uznano NSZZ "Solidarność". To nie był typowy związek zawodowy, był to ruch społeczny, który szybko rósł w siłę. Mam na myśli w tym miejscu siłę liczebną. Solidarność parła do zmian. Naciski na władze były ogromne. Jednak wtedy władze PRL musiały się jeszcze liczyć ze zdaniem Kremla. Wtedy gospodarzem Kremla był wspomniany wcześniej L. Breżniew, który "demoludy" trzymał żelazną ręką. W tamtym czasie świat jeszcze nie dojrzał do radykalnych zmian. Najpierw wiele musiało się zmienić w samym Związku Radzieckim