literaturze właśnie dążenie do realistycznej prawdy i wierności może stwarzać fałsz, natomiast człowiek sfałszowany bywa prawdziwy. Stosując kryteria wierności życiowej 90% wielkich postaci literackich zostało ukazanych tylko we fragmentach. Czy wyobrażasz sobie Cyda rozmyślającego jak Bloom Joyce'owski w klozecie. Fausta wplątanego w delirium postaci Witkiewiczowskich lub Antygonę wygłaszającą swoją słynną partię pod dyktando autora Ostrza na ostrze. A jednak właśnie Cyd, Faust i Antygona zaspakajają naszą potrzebę widzenia człowieka całkowitego, ten Cyd, który nie może siedzieć na sedesie, Faust, któremu nie wolno wobec Małgorzaty dostać czkawki, i Antygona, której nie mogą osaczać natrętne skojarzenia myśli i wspomnień. Nie zaspakajają nas natomiast