się już wszystko jasne i niezmienne.<br>A przy tym nie szczędził ostrego języka i wiele razy nazywał rzeczy po imieniu - chwała mu za to, bo przejdzie do historii dziennikarstwa jako konsekwentny, nieujarzmiony do końca publicysta. Ogłaszał przecież prócz tysięcy felietonów artykuły poważne, sięgające głęboko w nurt polityki, którą zawsze się pasjonował.<br>W styczniu 1957 roku napisał w "Gazecie Krakowskiej": "W obecnych warunkach nie wolno nikomu uchylać się od udziału w pracy państwowej, nawet pod pretekstem, że nie chce brać udziału w ťbudowie socjalizmuŤ, aby nie żyrować ustroju, w którego tworzeniu de facto nie uczestniczył. Ja też, jak wiadomo, nie jestem socjalistą