1<br>Teofil obudził się wcześniej niż zwykle, chociaż mógł sobie pozwolić na sen <br>długi i spokojny. Miał bowiem dzień wolny od nauki, jako część "małych wakacji" <br>po rozdaniu świadectw za pierwsze półrocze. Jego własne było pełne not dostatecznych, <br>a nad jedną unosiło się widmo dwójki. Groziła mu ona z łaciny, lecz profesor <br>okazał jeszcze łaskę i dał czas poprawy do końca roku. Oczywiście, chłopiec <br>nie zdradził się z tym w domu, który i tak stał się nieznośny; patrzono na Teofila <br>jak na zbrodniarza. Ojciec, rzuciwszy okiem