grupy karbonylowej. Ich wykrywalność w cząsteczce(+)-karwonu - wynikająca z możliwości zbliżenia do aktywnych przestrzeni receptora - decyduje o zapachu kminku. Zgodnie z tą hipotezą zapach kminku powinien się pojawiać, gdy "miętowy" (-)-karwon zostanie zmieszany ze związkiem o małych cząsteczkach, w których występują "brakujące" energie oscylacji. Oczekiwany efekt osiągnięto, dodając do (-)-karwonu penta-2-onu (stosunek 2 : 3 części objętościowych).<br>&lt;gap&gt;<br>Wyniki podobnych doświadczeń dotyczących zapachu innych enancjomerów stały się tematem dyskusji, której zakres wykracza poza obszar poszukiwań w teorii węchu. Podobne mechanizmy oddziaływania międzycząsteczkowego mogą odgrywać istotną rolę również podczas odbierania innych sygnałów chemicznych przez receptory błon komórkowych (smak, receptory wewnętrzne).<br>Wśród właściwości