analizie estetyczności (czy stanów<br>estetyczności), tym, co da się wyraźnie wyodrębnić i badać, jest<br>przeżycie estetyczne. Interesuje nas tu przede wszystkim jego struktura<br>w nawiązaniu do innych pokrewnych struktur antroposfery. Strukturą<br>podstawową jest struktura osobowości. Model przeżycia estetycznego<br>będącego procesem rozgrywającym się w obliczu piękna przyrody utworzony<br>może być właśnie per analogiam do struktury osobowości jako systemu.<br>Zauważyć należy, iż poszukujemy analogii nie w sensie jakiegoś<br>podobieństwa zewnętrznego, przypadkowego, mało istotnego, lecz w sensie<br>homogeniczności struktur. Osobowość jest wcześniejsza w stosunku do<br>przeżycia estetycznego, które stanowi jej element czy podsystem - stąd<br>hipoteza o homogeniczności obu.<br> Przyjmując warstwową budowę osobowości podstawowej, wyróżnić można