przyniosłaś. - Zandina była w szampańskim humorze.<br>- Nic mi nie będzie - powtórzyłam stanowczo i wrzuciłam garść pereł do koszyka.<br>- Na razie - zaznaczył Dyjon. - Ale to dziwne... Śpisz znacznie mniej niż wszyscy, a wcale tego po tobie nie widać.<br>Przez chwilę pracowaliśmy w milczeniu. Słychać było tylko szelest liści i potem chrzęst pereł wrzucanych do koszyka.<br>- Widziałam parę dni temu, no, wtedy, gdy strażnicy zaprowadzili nas nad rzekę, żebyśmy się umyły, jak Jargołka usiadła ze skrzyżowanymi nogami, zwiesiła nisko głowę i tak siedziała w bezruchu przez parę minut - odezwała się Zandina, która zbierała po mojej prawej stronie.<br>- Odpoczywałam - odparłam szybko.<br>- Wcale nie! Dotykałam