Replication research in the social sciences (Neuliep, 1991) - to praktyka wydawnicza jest przekorna i w pismach fachowych niewiele można znależć badań stanowiących repetycje badań już przeprowadzonych. Wróćmy do wyników badań Sterlinga (1959), o których wspomnieliśmy w pkt. 3.3. Na ogólną liczbę 362 przeanalizowanych artykułów opublikowanych w czterech liczących się periodykach psychologicznych, nie było ani jednego artykułu referującego wyniki pochodzące z powtórzenia badań. Czy nie jest to znamienne? Taka praktyka wydawnicza jest szybko rozpoznawana przez początkujących badaczy, którzy nie chcą angażować swego czasu i środków finansowych w przedsięwzięcie, które z punktu widzenia rozwoju ich kariery naukowej nie ma żadnego znaczenia. Wszak