dopuszczała jej do dzieci. W parkach wyszukiwała ustronne alejki, chodziła z własnym krzesłem składanym. Skoro tylko zbliżała się mała osoba z propozycją wspólnej zabawy, Róża wołała: &lt;page nr=132&gt; <br>- Marciu, proszę do mnie. Czy przeczytałaś już "chaperon Rouge"? A zakładka wyhaftowana? No, to masz skakankę, poskacz sobie, to zdrowo przez obiadem. <br>Adam usiłował perswadować. <br>- A może by tak Tusię na komplecik zapisać w ogródku freblowskim? Albo niech zapozna się z dziećmi sąsiadów. Jej smutno bez towarzystwa... <br>Róża wybuchała: <br>- Ach "jej smutno"? Więc dobrze, niech się zaraża krostami, liszajami, szkarlatyną! Niech uczy się plugawych wyrażeń - wtedy będzie wesoło. Tylko że ja nie zechcę ponosić odpowiedzialności