roku w pobliżu niemieckiego miasta Ansbach grasował i porywał dzieci niebezpieczny basior. Obławy na zwierza zakończyły się niepowodzeniem, toteż powszechnie uznano, że to wilkołak. Pewnego dnia drapieżnik wpadł do studni, przy której na przynętę przywiązano koguta. Schwytana bestia za nic nie chciała przemienić się w człowieka. Wilkowi nałożono więc ubranie, perukę, a na pysk maskę. Tak przebranego drapieżnika formalnie osądzono i powieszono.<br>&lt;tit&gt;Siedlisko polskie&lt;/&gt; <br>W dawnej Polsce matecznikiem wyjątkowo rozwydrzonych wilkołaków były północne kresy Rzeczypospolitej - Prusy Książęce, Inflanty, Żmudź. Olaus Magnus opisał w 1555 roku, jak to na ziemiach tych w sam dzień Bożego Narodzenia zbiera się nieprzeliczona moc wilków, przemienionych