długą koszulę nocną, siadał na miękkim łóżku i wypalał połowę cygara. Na koniec kładł się wygodnie w pościel, dłonie splatał na kołdrze, patrzył w sufit i rozmyślał. Zegar wybijał kwadranse nocy. Niekiedy Bóg siadywał przy łóżku sędziego i rozmawiali ze sobą. Bywało, że przychodził diabeł. Ten nie był jednak dość pewny siebie, więc siadywał na kozetce i wówczas sędzia obracał ciało w stronę pokoju, głowę opierał na zgiętym łokciu i spoglądając w oczy diabłu, szydził z niego odważnie. Lampka nocna paliła się na stoliczku. Sędzia nie znosił ciemności.<br>Owego wieczora był zupełnie sam. Siedział w łóżku i wąchał dym cygara, które