rozumiał, o co mu chodzi, nawet ksiądz brwi uniósł pytająco. Marusik więc, odczekawszy chwilę, ciągnął dalej : - Ja to wyjaśnię na przykładzie - na węglu. Pracuję<br>u Sztajnhagena w ładowni celulozy, ale przedtem robiłem przy wyładunku węgla, więc tym się interesowałem i wiem, że tona węgla kosztuje w Zagłębiu dwadzieścia sześć złotych pięćdziesiąt groszy. Tu, we Włocławku, dostajemy od wyładunku po trzy grosze od metra, czyli trzydzieści groszy za tonę. Wszyscy zatem - i górnicy w Zagłębiu, i przedsiębiorcy, i kupcy węglowi, i tragarze - pracujemy zgodnie, a więc tona węgla powinna kosztować we Włocławku dwadzieścia sześć złotych osiemdziesiąt groszy. Tymczasem sprzedaje się ją po