do Petersburga". Odpowiedziałem: "A więc Wasza Cesarska Mość zamierza opuścić stolicę?" - "Dlaczegóż to?" - Bo nie wyobrażam sobie, żeby cesarz mógł mieć stale na oczach króla, którego Rosja pozbawiła korony". - "Jeżeli o to chodzi, to od niego będzie zależało, czy będzie mnie chciał widywać, czy nie". - Mówiąc to, odwrócił się na pięcie. Sytuacja króla była tego rodzaju, że musiał przyjąć to zaproszenie. Dzień przyjazdu króla do Petersburga był najsmutniejszym dniem mojego życia".<br>Ks. Stanisław musiał posiadać jakieś szczególne zalety zjednywające mu sympatię władców. Cesarz Paweł - podobnie jak przedtem Katarzyna - czyni wszystko, aby zatrzymać księcia w Rosji. Stara się przełamać jego upór najdziwaczniejszymi