naszym Nissanie na wieczorne ognisko dla zagubionych na pustyni żołnierzy&lt;/&gt;<br><br> - A jednak i Timbuktu może okazać się rajem. O ile ktoś został z niego zesłany do Araouane. Tak jak dwudziestoparolatek Ahmed, pielęgniarz, któremu ojciec, lekarz, kilka miesięcy temu polecił wybrać się do osady i tam pracować dla społeczności. - Boże! To piekło - wzdycha leżąc na wydmie i obserwując kobiety niosące wodę ze studni. - Tu nie ma nic poza tym przeklętym piaskiem. Ile ja bym dał za powrót do Timbuktu! Żeby móc pójść potańczyć z dziewczynami! A przecież żadna normalna tu nie przyjedzie. Nikt normalny nie przyjedzie. Uśmiecha się patrząc na gości.<br>No