do człowieka, który był mordercą jej matki. Ale gdzieś w głębi wcale tak o nim nie myślała. Śmierć matki to nie było właściwie morderstwo... to był nieszczęśliwy wypadek, tragiczny zbieg okoliczności... A poza tym to już nie była sprawa w w kategorii faktów. Nie umiała wyobrazić sobie Tadeusza celującego w pierś Karoliny Lechickiej i naciskającego spust. Tego nie dokonał Tadeusz, ten, którego znała. Dokonał tego ktoś obcy. Młody mężczyzna w mundurze majora... Ona była wtedy dzieckiem, miała sześć lat... Tadeusz to było poczucie bezpieczeństwa, duchowe porozumienie i niezwykła fizyczna bliskość. Tadeusz to był mężczyzna, którego Ewelina kochała. A tamten major... Wiśniak