jasno i dobitnie. Muszę ciebie jednak pocieszyć. Próba odwołania się do owego mglistego pierwiastka, do owego ziarna zdrowego sensu w człowieku, nie jest bynajmniej przedsięwzięciem nowym, nie jest żadnym odkrywaniem Ameryki. Przeciwnie, jest to rzecz stara jak świat, a w każdym razie stara jak kultura wywodząca się z Grecji. Ten pierwiastek nosił w dziejach najrozmaitsze nazwy. Nazywano go rozumem, dajmonionem, common sensem, kategorycznym imperatywem, instynktem moralnym - zależnie od epoki, od rozwoju umysłowości i języka. I chociaż obowiązywały różne wiary i różne prawa, poparte siłą miecza, niejeden Sokrates w imię tego mglistego, przedziwnie niepewnego głosu wypijał truciznę, niejeden z humanistów umierał na