prowadzący wśród różnych nieprzemyślanych, emocjonalnych działań, również do samobójstw. (Teza ta jest raczej zaskakująca wobec kilkakrotnie silniejszej reprezentacji wśród samobójców mężczyzn niż kobiet).<br><br> Teorie te nie były uzasadnione empirycznie, wnioski nie wynikały z systematycznych i metodologicznie poprawnych badań klinicznych.<br><br> Badania takie, przeprowadzone m.in. nad bliźniętami, nie potwierdziły opinii o pierwotnych, genetycznych uwarunkowaniach zachowań samobójczych. Warto w tym miejscu przypomnieć badania Wiktora Grzywo-Dąbrowskiego. Badania te, przeprowadzone w Zakładzie Medycyny Sądowej Warszawie w latach 1925 - 1932 na 1003 samobójcach (grupa podstawowa) oraz 1004 osobach zmarłych nagłą śmiercią (grupa kontrolna), miały na celu uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy i w jakiej mierze