Kleista (An Wilhelmine) oraz Uza, podlegał oddziaływaniom Teokryta i Wergilego, Delille'a i Goldsmitha. Dałoby się wymienić znacznie więcej nazwisk. Skrupulatni badacze wytropią być może jeszcze inne źródła inspiracji Reklewskiego. Z drugiej jednak strony należy podkreślić, że nawet w utworach, których pierwowzory łatwo wskazać, autor poematu Cztery doby roku pozostawił wyraziste piętno twórczej osobowości. Wystarczy porównać wymieniony utwór z Gessnerowskim Der Herbst Morgen. Tityrus und Menalkas. Nawet w konwencjonalnych utworach Reklewskiego widoczna jest nieświadoma zapewne dążność autora do przełamywania konwencji, do odchodzenia od umownych rekwizytów i nasycania tkanki wiersza szczegółami i detalami – można rzec – realistycznymi, zaobserwowanymi w otoczeniu. W poezji