spalona...<br>- Rzekłeś - stwierdził krótko Ab-Ram. - Mężowie plemienni, słyszeliście, co <br>powiada Prawo?<br>- Słyszeliśmy. Niech się tak stanie - odpowiedzieli chórem.<br>Jęk Azuby przeszedł w rozpaczliwe wycie. Hilla opuściła pycha. Runął sędziemu <br>do nóg.<br>- Łaski, panie! - wołał. - Bądź sprawiedliwy! Bądź sprawiedliwy, Ab-Ramie! Na <br>twojego wielkiego boga przysięgam, iż pierwszy raz byłem pijany i nic nie wiedziałem, <br>a potem sądziłem, że na to zezwalasz, skoro nie powiadasz nic przeciw...<br>Ab-Ram podparł twarz dłonią wspartą na kolanie i zmarszczywszy brwi myślał. <br>Wszyscy, milcząc, zawiśli nad nim spojrzeniem. Czekali. Dziewczyna jęczała. <br>Hill, leżąc na ziemi, stękał głucho. Lot zagryzał wargi. Było mu żal obojga