ołówek karykaturzystysy czy pióro jakiegoś Lama lub Bałuckiego. W opowiadanych przezeń humoreskach przewijali się często-gęsto księża (jak sławny Machaczek) i chłopi, choć górował w nich, jak się rzekło, świat oficersko-urzędniczy. Niestety, i ta dziedzina folkloru, podobnie jak ościenny folklor szkolny - a gimnazjum rzeszowskie ma starą tradycję, co najmniej pijarską - nie doczekał się zbieraczy i dzisiaj całkowicie uchodzi oku badacza. A przecież żyją dotąd ludzie dobiegający siedemdziesiątki, którzy około r. 1900 chodzili do gimnazjum przy ulicy Pańskiej i przez lat kilka oglądali dziwadła w rodzaju sławnego katechety, ks. B. Karakulskiego. Gdyby tak Stanisław Kot znalazł czas na napisanie pamiętników i