w bezpośredniej styczności;<br>* zapewnienie samodzielności taktyczno-ogniowej zgrupowaniom działającym na poszczególnych kierunkach;<br>* pojemność poszczególnych kierunków, która ogranicza ilość sił użytych w pierwszym rzucie;<br>* potrzeba ciągłego potęgowania działań, co będzie skłaniać do tworzenia większej niż zwykle liczby odwodów (nawet w mniejszej sile);<br>* kolejne opanowanie pojedynczych gór lub pasm górskich;<br>* wykorzystanie rzutu pionowego;<br>* brak możliwości użycia czołgów i BWP;<br>* większa liczba odwodów broniącego się - zmusza nacierającego do określenia sposobu walki z nimi;<br>* zasadnicza forma wsparcia ogniowego - wsparcie bezpośrednie;<br>* utrudniony manewr siłami i środkami;<br>* brak możliwości stworzenia przewagi ilościowej i materialnej w wybranym miejscu i czasie;<br>* wymiar lądowo-powietrzny.<br>Specyfika obrony i natarcia w