rocznicowy!<br>Brawa. PREZES szybko wychodzi za kurtynę, skąd słychać<br>podniesione głosy. Cisza. Trzy dzwonki. Podciągana nierównymi szarpnięciami,<br>kurtyna idzie w górę. W różowym świetle sztucznej zorzy widać najpierw rząd balowych<br>lakierków, potem pasiakowych, ale zaprasowanych na<br>brzytwę spodni, wreszcie całych b. więźniów przepasanych szarfami zasług i<br>odznaczeń. Przy czapce pawie pióra.<br>Na widowni brawa i okrzyki "Niech żyją!". Również syki<br>uciszania.<br>GŁOS ZZA KULIS Stoją więźniowie. Śnieg pada. Temperatura spadła do trzynastu<br>stopni poniżej zera.<br>Śnieg pada i smaga ich lica wychudłe... Wiatr szyje<br>na wskroś ich liche odzienia. Czekają na apel. Esesmani, przy pomocy<br>zawodowych kryminalistów, będą liczyć te... ledwie