tymi publikacjami poszły oryginalne poetyki humanistyczne. Oryginalne, choć przecież stale zapatrzone we wzory - zrazu Horacego, potem coraz częściej Arystotelesa. Pierwszą nowożytną poetyką była napisana wierszem <name type="tit">De arte poetica</> Marco Girolamo Vidy (1485-1566), tego samego Vidy, którego poemat heroikomiczny Scacchia ludus parafrazował Jan Kochanowski w swych <name type="tit">Szachach</> (patrz rozdz. VIII, pkt 3). W 1555 r. wydano dzieło o zakroju monograficznym: <name type="tit">Naugerius sive de Poetica</> Girolama Fracastora (1478-1553), padewczyka, uczonego na sposób renesansowy wszechstronnego, przyjaciela Kopernika. Pierwszym komentarzem do Poetyki Arystotelesa była praca padewskiego profesora (jego wykładów słuchał Kochanowski), Francesca Robortella (1516-1567) <name type="tit">In librum Aristotelis de Arte poetica explicationes</> (1548