Dawne molochy socjalistyczne uciekają od trudnych negocjacji z bankami w sprawie oddłużenia i oczekują pomocy z budżetu. Z rąk polityków i urzędników otrzymują możliwość przetrwania, a nawet osiągania zysków. Nakręca się spirala ustępstw i żądań na linii rząd-związki. Zwalnianie z obowiązków spłacania długów sprawia, że nawet uczciwi dłużnicy przestają płacić widząc, że inni tego nie robią. Dotacje dla przemysłu - przy braku prywatnych funduszy emerytalnych - oznaczają <orig>ogołocanie</> budżetu z pieniędzy przeznaczanych dla emerytów i rencistów. * Z tym łączy się postulat tanich kredytów (kredyt tak, lichwa nie). Chodzi o to, że ich oprocentowanie powinno być poniżej inflacji. Oznacza to domaganie się cudzych