na pokład walizki.... rano będziemy w Montrealu.<br>VII<br>Z góry ziemia jest gładka i wypukła, zacierają się jej nierówności. Nikną szramy wąwozów, wzniesienia odcinają się jedynie jaśniejszą barwą od ciemnozielonego tła dolin. Półkolisty horyzont wypływa łagodnie spod skrzydła samolotu. Klęczę przy oknie domyślając się w białych nitkach - szos, w ciemnobłękitnych plamach - jezior. To już Ameryka. Z tą ziemią łączą mnie tylko listy, kilka zapisanych kartek papieru, kilka imion i nazw. Ten kraj jest mi obcy i nie znam ludzi, od których zależy moja przyszłość.<br>Pod skrzydłem samolotu jasnoszary, prześwietlony zachodem New York. Nie sądziłam, że zobaczę go tak nagle. Chwytam popielaty