poszłam z cichą nadzieją, że obudzę się w Kopenhadze, okropnie spóźniona do pracy, po czym z przyjemnością będę wspominać ten szalenie skomplikowany sen...<br>Chyba czułam się nieco zdenerwowana, kiedy po ponownym obejrzeniu całej posiadłości, z wizytą na drugim tarasie z helikopterami i widokiem z balkoniku włącznie, ułożyłam się na wielkiej plastykowej bule nad basenem, w cieniu bujnej roślinności. Nie było dobrze. Perspektywa ucieczki przedstawiała się blado, a postawa wszystkich czterech panów wyglądała całkowicie jednoznacznie. Zostało mi to ujawnione przy śniadaniu. Rozczochrany zrezygnował z zabiegów dypolomatycznych i powiedział wprost:<br>- Chčre mademoiselle, stała się pani jedyną posiadaczką najważniejszej dla nas wiadomości. Jest pani