i trzeba było znowu interwencji Joawa, aby powitał w stolicy wierne mu oddziały (2 Sm 19, 1-9). <br>Narrator opisuje potem, jak Dawid, umiejętnie sterując nastrojami panującymi wśród poddanych, pozyskał sobie opinię publiczną i znowu zdobył sympatię całego narodu wróciwszy do Jerozolimy, którą utrzymał już do końca życia, mimo buntu plemion północnych pod wodzą Szewy. Bunt ten został stłumiony przez Joawa (2 Sm 19-20). <br>W ciągu ostatnich dwóch lat panowania dwór podzielił się na dwie koterie, intrygujące wokół osoby starego władcy. Jedna z nich, skupiająca wszystkich starych dworzan i towarzyszy króla, chciała wynieść na tron Adoniasza, najstarszego syna Dawidowego po