Szepnęła i miękko. Dolinka i mała. Rozgoszczona kraina. Rozsiadła się, rozpłaszczyła, nie może wstać i odejść. Nigdy nie odejdzie. Nieustające szczęście, spełnione marzenia Jasia i Małgosi, królewny Śnieżki i siedmiu upitych krasnoludków. Czerwonego Kapturka. Ale nie wilka. Nie wpuścili go. Wyje głodny ponad dolinką. A może by tak dziurą w płocie? Hokus-pokus. I już nie ma spełnionych marzeń innych prócz wilka.<br>"Spełnienia wszystkich marzeń" - sepleniły małe dziewczynki rozgoszczone w Domu bardzo dokładnie, choć przymusowo - i wręczały w Dniu nie-Świętych Patronów (kierownikowi - Aluni Ślicznej - Królowej Wiktorii - Rybce - Grubej - emu, -ej) zdechły kwiatek marcowo-październikowy z dyndającym obok na wstążce własnoręcznie