koniec XIX w. krnąbrny uczeń Alfred Jarry miał umiejscowić akcję swego "Ubu Króla" "w Polsce, czyli nigdzie". Ale w 1848 r., gdy podczas Wiosny Ludów także na naszych ziemiach wybuchło powstanie, paryska ulica krzyczała: "Niech żyje Polska!" i wzywała Zgromadzenie Narodowe do wysłania wojsk francuskich na pomoc Polakom.<br><br>Na te płomienne uczucia zapracowała żywa obecność polskiej emigracji w Paryżu, w tym Chopina, który był legendą, idolem, a za jeden koncert publiczny mógł sobie pozwolić na życie przez resztę roku. Tłumy przybywały też do Collge de France na wykłady Mickiewicza, którego Franz Liszt (w swej - pierwszej w historii - biografii dawnego przyjaciela Chopina