musi być niedaleko. Po dyskusjach dobija z jednym z nich targu. Autobusy odchodzą nie tyle z dworca, co z wąskiej uliczki. Po jednej stronie ciągną się budynki, a po drugiej ciemne i brudne drewniane budy. Na drogę wystawione ławeczki zbite z resztek drewna. Na zasyfionych ścianach święte obrazki, przed którymi płoną kadzidła i lampki oliwne. Na palenisku grzeją się <orig>samosy </>i placki <orig>parota</> oraz czaj. Zaproszono go do jednego z tych typowych indyjskich lokalików. Usiadł, pije, podjada. Obstępuje go tłum, jak zwykle sami kolesie. Żaden nie mówi po angielsku, ale każdy chciałby porozmawiać. Komentują i podśmiewują się ze spodni Maxa, które