Polskiej") wpływał na poparcie przez "Dziennik Poznański" reform Wielopolskiego. Kronenberg natomiast we własnej "Gazecie", na skutek oporu Kraszewskiego, nie mógł przeforsować takiego kierunku pisma. Konflikt wiec między redaktorem a wydawcą "Gazety" i następnie zerwanie były nieuchronne. Oczywiście tłumaczenie niechęci Kraszewskiego do Wielopolskiego zazdrością o piękną panią Kellerową - co powtarzała warszawska plotka - było uproszczeniem. Broszura pisarza Sprawa polska... wystarczająco tłumaczyła tę niechęć, program niepodległościowy był najbliższy emocjonalnie Kraszewskiemu, poza tym pisarz liczył się bardzo z niepodległościową opinią.<br>Z tą opinią liczyła się zresztą cała prasa prywatna, która zachowywała irytujące margrabiego milczenie o jego reformach. Oblicze tej prasy wyznaczały dwa czynniki: cenzura prewencyjna