greckich i rzymskich oraz ojców Kościoła. Najczęściej wzmiankowani są autorzy dzieł, które zostały zestawione na początku tomu I ("Katalogautorów") jako źródeł, a mianowicie Pliniusz (16 razy), A. Kircher (10 razy), H. Cardanus i J. Jonston (po 7 razy) i S. Maiolus (5 razy).<br> Następne miejsca zajmują A. Augustyn i Alkazar (po 4 powołań), nie wymieni w "Katalogu autorów". Tylko dwukrotnie powołał się Chmielowski na dzieło Maseniusza (np. przy opisie szmaragdu), jednak wydaje się, że korzystał z tej pracy - nie cytując autora - również przy opisie topazu i kamienia triophthalmos. Określenie pochodzenia wiadomości jest jednak niepewne, gdyż wielu autorów powtar2zało je za Pliniuszem, nie