się sam sobie pogłaskał ją po zmierzwionych włosach, pocałował w policzek. Miał ochotę mocno przytulić. <br>Niechętnie odchyliła głowę. - Czego? - mruknęła ochryple. Przywróciła go do rzeczywistości, z obłoków ściągnęła na ziemię. Nie po raz pierwszy... <br>- Dominik! Czemu się nie ubierasz? Liczę do trzech i w tyłek! Ubierać majtki! <br>Skoczył do kuchni po herbatę, przełknął parę łyków. - No, jak tam, ubrany? Nie? Dawaj tyłek! - Przestań! - żona zaprotestowała ze złością. W rękach nadal trzymała rajtuzy. Nawet nie próbowała ich ubrać. Jak zwykle usiłowała postępować według teorii z podręcznika psychologii dziecka. Próbowała tłumaczyć: Dominiczku, bądź grzeczny, ubieraj się. Znowu spóźnicie się do przedszkola, pani będzie się