względzie przede wszystkim ojca, a po trosze i moją osobę. W końcu spojrzał na sprawę z myślą o sobie. Uściskał mnie raz jeszcze i powiedział:<br>- Przyznam ci się, że spada mi kamień z serca. Obracam się parzcież w świecie niezmiernie uwrażliwionym na pewne rzeczy. Uwrażliwionym i pamiętliwym Ale teraz mamy po swojej stronie wielkie moce. Nikt nie może obciążyć moich rachunków zarzutem, że przyszedłem wam z pomocą, skoro nie odcięto się od ciebie ani na piazza della Pilotta, ani w Palazzo della Cancelleria. Doprawdy szczerze się tym cieszę.<br>Wróciłem do pensjonatu na samą kolację, bo po wyjściu od Campillego trochę się jeszcze