niewolników krzątających się przy pracach polnych. Eufratem sunęły barki obładowane po brzegi towarami. Przed bramą i pod murami miasta obozowali wędrowni kupcy i nomadzi ze swoimi zmęczonymi długą drogą stadami.<br><br><br>&lt;tit&gt;Terach postanawia wywędrować do Charanu&lt;/&gt;<br>Dom rodzinny Terachidów stał w mieście tuż pod murem obronnym. Jednopiętrowy, zbudowany z cegieł i pobielany wapnem, przedstawiał się okazale, tak jak przystało na wolnego obywatela Ur. Przez małą sień, tuż za drzwiami wejściowymi, gdzie gość mógł w sadzawce umyć nogi i ręce, wychodziło się na brukowany dziedziniec pełen światła i powietrza. Kamienne schody prowadziły na piętro. Znajdowały się tam pojedyncze pokoje, połączone na zewnątrz galerią