dynamicznych powoduje zafałdowanie dennych warstw lodu, a nawet pojawienie się nasunięć. Dzieje się tak wówczas, gdy ruch tensyjny przechodzi w kompresyjny i linie płynięcia są skierowane ku górze (por. rys. 7.5). Proces ten jest szczególnie aktywny, gdy ustaje ślizg denny, gdyż czołowa strefa lodowca jest przymarznięta do podłoża. Materiał pobierany z dna jest przesuwany wzdłuż płaszczyzn ślizgu na powierzchnię. W jego obręb mogą być włączone nieskonsolidowane i przetransportowane dalej osady podłoża (fot. 34). Różnice w naprężeniach działających na dnie awansującego lodowca umożliwiają ponadto powstanie ścięć w podścielających skałach (najczęściej nieskonsolidowanych). Są one deformowane i przemieszczane, co nazywa się glacitektonizmem. Elementem