się obejrzeć przedstawienie.<br>- Może go wywołać? On wie, gdzie co jest...<br>- Dosyć już było zamieszania, nie róbmy więcej!<br>- Jedź już, jak rany Boga, bo nie zdążysz! Najlepsza chwila dzisiaj, w ogóle jedyna okazja, bałagan będzie aż do pojutrza!...<br>Dzwonek zawezwał artystów na scenę. Naczelny inżynier, wprowadzony w plany zespołu nader pobieżnie i ogólnikowo, oddał Karolkowi okulary i nie bardzo pojmując, co właściwie ma przywieźć, udał się do pensjonatu. Wjeżdżając pod górę stromą serpentyną, obserwował w sobie zadziwiające zjawisko. Im dalej znajdował się od współpracowników, tym bardziej odzyskiwał przytomność umysłu. Wprawdzie w zamian za to dotkliwiej dawały się w nim odczuć kontakty