i ogrody,<br>A mnie wkrótce do lalek poniosą szpitala!<br><br>Wyrwę w biodrach zasklepią, brew wznowią nad okiem,<br>Wargom uśmiech narzucą taki, że aż zbrzydnie,<br>I na pokaz wystawią, abym się bezwstydnie<br>Do przechodniów łatanym mizdrzyła urokiem.<br><br>Stracę wartość. Nastąpią cen spadki i zniżki.<br>I wówczas, gdy już mroki poczuję w pobliżu,<br>Wyciągnę dłonie ścisłe i wklęsłe, jak łyżki,<br>Do Boga, co nie za mnie umierał na krzyżu!<br><br>On, wiedząc, jak mi trudno, choć sen się snem łata,<br>Grać rolę siebie samej na życia arenie,<br>Dla prób nieśmiertelności, po zniżonej cenie<br>Nabędzie mnie - za jedną łzę z tamtego świata!&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;AKTEON&lt;/&gt;<br><br>Powieść o