Conrad, Polska, rok 1945 i kolejne, problem akowskiej młodzieży, wierności, polemiki Kotta z "Tygodnikiem Powszechnym" i Dąbrowską. Nieco później w związku z "Tangiem" Kott pisał, że Stomil "w swojej starczej maniakalnej nowoczesności" przypomina mu Przybosia. Jeżeli Stomil - znużony awangardzista, rozbijacz norm i konwencji - to TYP, to ambasador przypomina, jest teatralnym pobratymcem Słonimskiego. Ten styl pozwala zapomnieć o biologicznych prawach generacji. Czy ta rasa jeszcze istnieje? Oby, gdyż mimo kliszy sceptyzmu oni właśnie, nie będąc strażnikami pozostają świadectwem. Dopiero w konfrontacji z nimi okazuje się, że to Stomil - prorok radykalizmu i ofiara ideologicznego samogwałtu - jest już anachroniczny. Świat ostygnął, wyzbył się drgawek