na nim piękno jeziora Celano i góry Monte Cassino. W Neapolu był nadzwyczaj czule podejmowany przez neapolitańską parę królewską. "Królowa Maria Amelia, za pośrednictwem swojej powiernicy, markizy de Santo-Marco, dała mi do zrozumienia, że chciałaby, abym się ożenił z jedną z jej córek. Odpowiedziałem, że ta propozycja niezwykle mi pochlebia, lecz przyjąć jej nie mogę, ze względu na moją niepewną sytuację, wywołaną wydarzeniami w kraju".<br>Po udaremnionych przez Katarzynę konkurach burbońskich sprzed piętnastu lat - był to już drugi nie realizowany mariaż królewski w życiu księcia. Tym razem nie odszedł przynajmniej z pustymi rękami. Niedoszli teściowie neapolitańscy obdarzyli go przepięknymi wazami