jemu podlegali mordercy), utworzył "własny" obóz koncentracyjny na terenie jednej z fabryk we wrocławskiej robotniczej dzielnicy <name type="place">Dürrgoy</> (obecnie <name type="place">Tarnogaj</>). Osadzono w nim działaczy komunistycznych i socjaldemokratycznych oraz wielu wysokich urzędników z okresu "systemu" (tak bowiem hitlerowcy nazywali czasy republiki weimarskiej). Eskortowanie więźniów do obozu odbywało się na wzór średniowiecznego prowadzenia pod pręgierz - wśród poszturchiwań i obelg, z hańbiącymi tablicami zawieszonymi na piersiach. Nie był to przykład odosobniony, choć Heines wyróżniał się sadystycznym okrucieństwem nawet wśród swoich kompanów z SA. Zemsta na "wrogach" miała charakter masowy. Ofiarą prześladowań padali wszyscy, którzy ośmielili się kiedykolwiek występować przeciw brunatnemu faszyzmowi. Nie tylko komuniści. Lewicowy poeta