różnych czasów.<br>Redakcja tego dzieła przypadła na okres wielkich katastrof i klęsk narodowych. Nie zatarła się jeszcze pamięć o upadku królestwa plemion &lt;page nr= 80&gt; północnych, gdy zginęło królestwo Judy, zburzono świątynię, symbol władzy króla i Jahwe, a znaczną część ludności popędzono do niewoli w odległe, obce strony. Deuteronomiczni redaktorzy opracowali swe dzieło pod wrażeniem tych wydarzeń i wysuwali własne refleksje historiozoficzne. Uznali, że monarchia się nie sprawdziła w dziejach narodu, gdyż przyniosła mu nieszczęścia i zawód. Toteż niechętnie odnosili się do instytucji władzy królewskiej i surowo oceniali władców. Sądzili, że ich niewłaściwy stosunek do kultu Jahwe był przyczyną nieszczęść narodu. Tworzyli zaś pod świeżym