hipotezę, że longobardzcy zdobywcy starali się narzucić swoje prawo również ludności rzymskiej49.<br>Zarówno w rozdziale 367 edyktu Rotariego, jak i we wzmiance Pawła Diakona widoczna jest rzeczywiście tendencja do etniczno-prawnej asymilacji obcoplemieńców. W obu źródłach mowa jednak nie o Rzymianach, lecz o cudzoziemskich wojownikach, którzy bądź towarzyszyli Longobardom w podbojach (Sasi), bądź też z jakichś powodów porzucili ojczyste kraje, by szukać schronienia pod tarczą i chorągwią króla Longobardów (waregang, qui se sub scuto potestatis nostrae subdiderunt). Integracja tych wojowników z Longobardami leżała zapewne w interesie monarchii, nie wydaje się jednak, by dało się na tej podstawie powiedzieć cokolwiek o sytuacji