profilaktyki należało straszenie. Lubowano się w przedstawianiu wypadających zębów, ogólnego wyniszczenia, oraz "głodów" narkotycznych. Uzależnienie fizyczne groziło już po pierwszej próbie wzięcia środków wzięcia środków odurzających. Słuchacz miał się przerazić i unikać narkotyków do końca życia. <br>Tymczasem wystarczyło, że poznał jakiegoś narkomana, który "brał", żył, miał wszystkie zęby i już poddawał w wątpliwość wszelkie usłyszane informacje. Profilaktyka oparta na dużym strachu nie mogła odnieść sukcesu choćby i z takiego powodu, że strach wiązany był raczej z dosyć rzadkimi zjawiskami i pomiędzy zachowaniem uznawanym za niebezpieczne, a jego skutkiem upływało zbyt dużo czasu. <br>Nie oznacza to jednak, że taki element jak strach powinien być